کتاب «عشق با صدای بلند» را «نزار قبانی» نوشته و «احمد پوری» به فارسی برگردانده است. قبانی شاعری است که بیشتر با شعرهای عاشقانهاش شناخته میشود. در مورد او میتوان نوشت: «در 1944 از دانشکدهی حقوق در دمشق فارغالتحصیل و در وزارت خارجهی سوریه به کار مشغول شد. در شهرهای قاهره، لندن، بیروت و مادرید خدمت کرد و پس از وحدت مصر و سوریه سفیر این جمهوری متحده در چین شد. در 1966 کار دیپلماسی را رها کرد و فقط به شعر پرداخت. با شکست و عقبنشینی 1967 اعراب در مسئلهی فلسطین، از شعر عاشقانه به شعرسیاسی و شعر مقاومت روی آورد.» قسمتی از یکی از اشعارش را میخوانیم: «غیبب نمیدانم عزیز من/ اما بیتردید/ اگر زنانگی نباشد/ جهان خواهد مرد» این کتاب را نشر «نگاه» منتشر کرده است.