بدون تردید مهمترین روانکاو پس از زیگموند فروید، ژاک لاکان (1901-1981) است که ملقب به بنیانگذار و پدر روانکاوی شده است. کار او به طرز عمیقی بحثانگیز است و علم روانکاوی را هم در مقام نظریةی ذهن ناخودآگاه و هم در مقام فعالیتی بالینی دگرگون کرده است. اکنون بیش از پنجاه درصد روانکاوان دنیا از روشهای لاکانی استفاده میکنند. در عین حال تاثیر لاکان در فراسوی دیوارهای اتاق معاینه بین اندیشمندان روانکاوی مدرن بینظیر است. تفکر لاکانی امروزه در رشتههای مطالعات ادبی و سینمایی، مطالعات زنان و نظریه اجتماعی نفوذ کرده است و در حوزههای گوناگونی مانند آموزش و پرورش، مطالعات حقوقی و روابط بینالملل به کار میرود. امروزه برای دانشجوی انسانشناسی و علوم اجتماعی غیرممکن است که تا حدی با ایدههای لاکان درگیر نشود، لاکان حتی اگر مستقیما تاثیر نگذارد، از طریق متفکری دیگر تاثیر میگذارد.