- ویراستار: رودیگر اشمیت
- جلد دوم: زبانهای ایرانی نو
- ترجمه فارسی زیرنظر حسن رضایی باغبیدی
مترجم
حسن رضایی باغ بیدی، آرمان بختیاری، عسگر بهرامی، نگین صالحینیا
زبانهای ایرانی نو در ایران و افغانستان متمرکزند. نمایندگانی از این زبانها را در عراق، سوریه ترکیه، اتحاد شوروی (قفقاز، آسیای مرکزی، پامیر) ترکستان چین، شبه قاره هند و در کرانههای عربنشین خلیجفارس، هم میتوان یافت. بدین ترتیب زبانهای ایرانی نو، از نظر جغرافیایی ناحیهای تقریبا به همان اندازه گسترة زبانهای هندو آریایی را دربر میگیرند، هر چند از نظر شمار گویشوران مشابهتی در میان نیست و زبانهای ایرانی نو تقریبا 55 میلیون گویشور دارند. به لحاظ تاریخی، ایرانی نو، مانند هر اصطلاحی که برای تعریف یک دوره زبانی بهکار میرود، از منظر جامعهشناسی زبان با تاکید بر زبان یا زبانهای غالب تعیین میشود. در مورد ایرانی نو، فروپاشی شاهنشاهی ساسانی در سده هفتم میلادی و سدههای بعدی اسلامی شدن نواحی ایرانی زبان، زمینة پیدایی فارسی نو را به عنوان زبان جدید غالب از لحاظ فرهنگی از میان مجموعه پیچیدهای از چند زبان فراهم آورد.
کتاب دو جلدی راهنمای زبانهای ایرانی با عناوین زبانهای ایرانی باستان و ایرانی میانه؛ و زبانهای ایرانی نو از سوی انتشارات ققنوس منتشر شده است.