بیداری، به دور از نمادهای بیدارگرانه انقلابی، قصه زنی معمولی است که خرده رویاهایی دارد و سر سوزن ذوقی، از رفاه زندگی زناشویی دلزده است، با ملال روزمره اش می جنگد، درکی از موهبت مادری و شکوه همسرداری ندارد، به سنت ها پشت می کند و آخر سر هم به دست خود به فنا می رود. روایت آشنای زن طبقه مرفه قرن نوزدهمی که نمونه های اعلایش را در مادام بوواری گوستاو فلوبر، آنا کارنینای لف تالستوی و هدا گابلرِ هنریک ایبسن دیده ایم، با این تفاوت که حالا نویسنده داستان زن است.