کتاب «نامههایی به شاعر جوان» نامههایی را شامل میشود که راینر ماریا ریلکه، شاعر اتریشی آلمانیزبان، برای فرانتز کاپوس، شاعر جوانی که در طلب یادگیری فوت و فن هنر، زندگی و رویارویی با معضلات آن است نوشته. این نامهها بین سالهای 1902 تا 1908 بین این دو رد و بدل شده و ریلکه در آنها توصیههایی از جمله، درک قدرت تنهایی، واقعیات زندگی، قدرت انسانها و هنر و چگونگی مواجهه هنرمند با دنیای بیرون به شاعر جوان داشته و این مکاتبات بعد از مرگ ریلکه توسط فرانتز کاپوس به انتشار رسیده است. در بخشی از این اثر تاثیرگذار اینطور آمده است:
هیچ حساب و کتابی با زمان وجود ندارد؛ یک سال و ده سال فرقی ندارد. هنرمند اندازه نمیگیرد، بلکه مانند درخت که در روییدن شتاب نمیکند و در طوفانهای زمستانه مطمئن میایستد، بی ترس که پس از آن بهاری نیاید و میآید... شکیباست. این مهم تنها به صبوران میرسد. آنان که در لحظه هستند و گویی ابدیت در مقابلشان است.