کتاب پسری که قبلا بودم! اثر آلی استندیش انتشارات پرتقال

فقط چند دقیقه طول می کشد تا چاله دوباره پر شود. بعد از اینکه سطح ماسه ها را با دست صاف می کنیم کورالی دنبال یک سنگ می گردد تا آن نقطه را علامت گذاری کند و من هم با قدم هایم فاصله مان را تا ساحل اندازه می گیرم. به نظرم همه ی آدم هایی که گنج دفن می کنند همین کار ار انجام می دهند. کورالی می گوید: نگاه کن این یکی شبیه اسبه به سنگ خیره می شوم. چیزی نمی بینم می گویم: نچ اسب به کارمون نمیاد. اون یکی چطوره با صدف های ریزی که چسپیده روش؟ تشخیص دادن اون راحت تره...