دعای ابوحمزه ثمالی دعاییست که در کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی به نقل ازابو حمزه ثمالی آمده است که امام سجاد در تمام سحرگاهان ماه رمضان آن را پس از نماز میخوانده است.[۱] ترجمه این دعا به صورت زیر آغاز میشود:به نام خداوند بخشاینده مهربان.خدایا مرا به کیفرت ادب منما، و با نقشهای با من نیرنگ مکن، پروردگارا از کجا برایم خیری هست، درحالیکه جز نزد تو یافت نمیشود، و از کجا برایم نجاتی است، درحالیکه جز به تو فراهم نمیگردد، نه آنکه نیکی کرد از کمک و رحمتت بینیاز شد، و نه آنکه بدی کرد و بر تو گستاخی روا داشت، و تو را خشنود نساخت از عرصه قدرتت بیرون رفت. پروردگارا، پروردگارا، پروردگارا…