کتاب دعای جوشن کبیر دعای افتتاح دعای مجیر ترجمه مهدی الهی قمشه ای انتشارات یاس بهشت

دعای جوشن کبیر در کتاب هاى بلد الامین و مصباح کفعمى آمده، از حضرت سیّد الساجدین علیه السّلام، از پدر ایشان از جدّ بزرگوارش حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله روایت شده: این دعا را جبرئیل براى آن حضرت در یکى از جنگها فرود آورد، درحالى که زره سنگینى بر تن آن جناب بود به گونه اى که سنگینی آن، بدن مبارک آن حضرت را به درد آورده بود.جبرئیل عرضه داشت: یا محمّد پروردگارت به تو سلام می رساند و می فرماید: این جوشن (زره) را از تن خود بیرون کن و این دعا را بخوان که براى تو و امّتت موجب ایمنى است. سپس شرحى در فضیلت این دعا ذکر فرموده که اینجا جاى بیان تمام آن نیست ولى به برخى از آن اشاره می کنیم از جمله آنکه هرکه آن را بر کفنش بنویسد، خدا به احترام آن، او را به آتش نمى افکند و و هرکه آن را در اول ماه رمضان با نیّت خالص و دلى پاک بخواند، حق تعالى بهره مندى را روزى او می کند، و براى وی هفتاد هزار فرشته می آفریند که خدا را تسبیح و تقدیس کنند و ثوابش را براى او قرار دهند. در ادامه نیز فضیلت زیادی نقل کرده تا آنکه فرمود: هرکه آن را در ماه رمضان سه بار بخواند، خدا بدن او را بر آتش جهنم حرام مى کند، و بهشت را براى او واجب می گرداند، و دو فرشته را بر او مى گمارد تا او را از گناهان حفظ کنند، و در طول زندگى خود در امان خدا باشد و در پایان روایت آمده: امام حسین علیه السّلام فرمود: پدرم على بن ابیطالب علیه السّلام به حفظ این دعا وصیّت کرد، و نیز اینکه آن را بر کفن ایشان بنیوسم و به اهل خود تعلیم دهم و آنان را به خواندنش ترغیب نمایم. این دعا مشتمل بر هزار نام از نام هاى خدا است و اسم اعظم نیز در آن است. دعای افتتاح را سیدبن طاووس در اقبال الاعمال، شیخ طوسی در مصباح المتهجد، کفعمی در مصباح و البلد الامین، مجلسی در زاد المعاد و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان، نقل کرده‌اند: بنابر منابع، راوی این دعا محمد بن عثمان بن سعید، از نایبان امام زمان (عج) است. گرچه این دعا به حسب ظاهر از امام معصوم (ع) نقل نشده است لکن با توجه به این که ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید عمری از نوّاب خاص حضرت مهدی (عج) بوده و به خواندن این دعا مداومت داشته و نیز با توجه به مضامین عالیه دعا و اعتماد سید بن طاووس، می‌توان اطمینان پیدا کرد که این دعا از ناحیه مبارکه امام عصر (عج) و یا از سایر معصومین (ع) به دست وی رسیده باشد.