روش آموزش و پرورش اسلامی از آن رو شایان بررسی و نگرش است که آفرینشگر پدیدهای پویا، پایا و پر فروغ در فرهنگ جهانی بوده است و در میان گونهگون شیوههای فرادهی و فراگیری، برجسته و کممانند مینموده است. آموزشنامه بدرالدین جماعه در میان نگاشتههای همسان خود از ویژگیهایی بیهمتا برخوردار است. گذشته از نشانگذاری ژرف این کتاب بر نگاشتههای دیگر نویسندگان واپسین در زمینه آیین استادی و شاگردی، نامآورانی مانند شهید ثانی، سمهودی و علموی در دو حوزه آموزشگاهی و پژوهشی تشیع و تسنن از نویسنده آن ــ بدرالدین جماعه ــ الگوبرداری کردهاند.
درآمد کتاب، در بر گیرنده جستار درازدامنی است از مترجم درباره وضع فرهنگی سیاسی ـ اجتماعی روزگار ابن جماعه و بهویژه نهاد آموزشی «طِباق»، که برای نخستین بار به زبان فارسی شناسانده شده است. دانشآموختگان این نهاد برجسته آموزشی وابسته به مملوکان مصر و شام با شکست ادن سربازان مغول و سپاهیان صلیبی، دگرگونی شگرفی در تاریخ اسلام پدید آوردند.
متن تازی کتاب ــ تذکرةالسامع و المتکلم فی ادب العالم و المتعلم ــ با ویرایشی تازه و اعرابگذاری کامل در پایان آمده است.