کتاب «سرچشمههای دانایی و نادانی» نوشته فیلسوف برجسته قرن حاضر، کارل رایموند پوپر است که با ترجمه عباس باقری و به همت نشر نی منتشر شده است. این کتاب متن یک سخنرانی است که کارل پوپر در ژانویه سال 1960 به دعوت آکادمی بریتانیا، در چارچوب کنفرانس فلسفی سالانه آن آکادمی ایراد کرده است. متن این سخنرانی بارها در نشریات مختلف تجدید چاپ شده است.
این رساله کوچک، محتوی یکی از مهمترین نظریهها، و بهتر بگوییم محتوی اصل نظریات فلسفی پوپر در زمینه شناخت آگاهی و شناختشناسی و ارزش و اعتبار نسبی فرضیهها و تئوریهای علمی و قابل ردبودن آنها و عدم قاطعیت دانستههای بشری است؛ ضمن آنکه، چون برای سخنرانی تنظیمشده به زبانی سادهتر از آثار دیگر او و طبعاً سودمندتر برای همگان به رشته تحریر درآمده است.
گفتوگو درباره نظریات پوپر، بهویژه هنگامی که این نظریهها در زمینه علوم انسانی بهکار میرود و بر جامعههای انسانی انطباق مییابد، گسترده و پردامنه است. تا آنجا که هیچ اندیشمندی نیست که از کنار حرفهای او بیاعتنا بگذرد و عقایدش را نادیده انگارد و اما برای مخاطبان، کمترین سود خواندن آثار پوپر، بهویژه این کتاب کوچک اما پرمحتوا آمادگی برای «بازاندیشی» و تحمل «دگراندیشی» است.