کتاب نشانه در آستانه اثر امیرعلی نجومیان

کتاب «نشانه در آستانه» نوشته‌‌ی «امیرعلی نجومیان» جستارهایی در نشانه‌شناسی را دربردارد. نویسنده‌، این اثر را در دو بخش تدوین کرده است. در بخش نخست به بررسی روند تحول نظری نشانه‌شناسی از پارادایم ساختگرا به پساساختگرا می‌پردازد و در بخش دوم، رویکرد نقد نشانه‌شناسی پساساختگرا را در متون هنری مانند نقاشی، فیلم، معماری و عکس و همچنین در آثار ادبی بررسی می‌کند. در بخشی از  آغاز کتاب آمده است: «نشانه‌شناسی حاصل درک نوینی از نسبت میان زبان و واقعیت است. زبان همواره به‌مثابه‌ی ابزار انسان برای بازنمایی دنیای ذهن و معنی به‌منظور ارتباط و بیان انگاشته می‌شد. این شیوه‌ی تفکر که ریشه در اندیشه‌ی متافیزیکی افلاطون و نظریه‌ی محاکات داشت، برای جهان اندیشه مابه‌ازایی محسوس قرار می‌داد که از دنیای اندیشه تقلید می‌کرد تا با ادراک انسانی همگون گردد. اما در سال‌های پایانی سده‌ی نوزدهم با طرح نظریه‌های زیبایی‌گرایی و آرای نیچه نسبت میان زبان و واقعیت واژگون شد. اندیشمندانی چون نیچه، ویتگنشتاین و هایدگر از این سخن گفتند که درواقع این زبان است که معنی و حقیقت را می‌سازد، حقیقت چیزی جز یک ساخت بلاغی نیست و هستی ما در زندان زبان گرفتار است.» کتاب حاضر را «نشر نو» منتشر کرده است.