کتاب نسخه ی اقدم اثر مظاهر مصفا

کتاب «نسخه‌ی اقدم (منظومه‌ها)» سروده‌ی «مظاهر مصفا» است. این اثر مجموعه چهارپاره‌های این شاعر را در طول پنجاه سال گذشته از روزگار آغاز جوانی تا سال‌های پختگی و سالخوردگی او را دربردارد. دانش‌سرا، آرزوی محال، نسخه‌ی اقدم، کوثر سراب، بوی پاییز، آوای پاییز، آینه، اول مهر، پیرسنگی، غروب زردبند، زخم، کعبه در خون، لحظه، نقطه‌ی موهوم، پاییز، حدیث عبا، بهمن سرد، اشک دوست، کجاوه‌ی عشق، حکایت، بی‌دیده‌ی روشن‌دل، جامه‌ی جادویی و سماع و وداع عنوان اشعار این مجموعه است. در توضیح پشت جلد کتاب آمده است: «مظاهر مصفا در دو سالگی آبله گرفت و از دنیا رفت. دو سال بعد مادرش فخرالسادات پسر دیگری به جایش آورد. نام او را هم مظاهر گذاشتند و شناسنامه مظاهر اول را؛ که هنوز باطل نکرده بودند؛ برای او نگه داشتند. بدین ترتیب مظاهر دوم؛ آن‌چنان که در منظومه نسخه اقدم هم آورده؛ مرگ را مایه حیات خود می‌دانست و کودکی را در سایه مرگ و در گفت‌وگو با عالم مردگان آغاز کرد.» شعر نسخه‌ی اقدم را می‌خوانیم: «دوشینه ز درد مردسوزی/ تا صبح به پیچ و تاب بودم/ کف بر لب و پرخروش چون سیل/ چون موج در اضطراب بودم/ از قصه‌ی غصه‌یی جگرتاب/ با خویش شدم به گفت‌وگویی/ از رنج زمانه اشک و آهم/ کردند شگفت‌ های و هویی/ خون از مژه‌ام روانه می‌شد/ آتش ز دلم زبانه می‌زد/ چشم آب بر آستانه می‌ریخت/ دل نیل بر آسمانه می‌زد/ از پشت حجاب آتش و خون/ رخساره‌ی شب نظاره کردم/ با برق نگه نقاب ظلمت/ از چهره‌ی ماه پاره کردم/ ماه از مژگان سرشک می‌ریخت/ خون می‌افشاند راه شیری/ ناهید فگند بربط از چنگ/ درماند عطارد از دبیری/ پروین از هم گسیخت پیوند/ تابید و گسست هفت اورنگ/ از شاخ غزال دود برخاست/ آتش بفروخت شیر را چنگ» کتاب حاضر را «نشر نو» منتشر کرده است.