کتاب بعد از پایان اثر فریبا وفی نشر مرکز

رمان «بعد از پایان» نوشته‌ی «فریبا وفی» داستان‌نویس معاصر است. او در این اثر داستان زندگی، دغدغه‌ها و مسایل اجتماعی زنان امروز جامعه همچون مهاجرت و روابط آدم‌ها با یکدیگر را توصیف می‌کند. در بخشی از داستان می‌خوانیم: «ناگهان مثل دیوانه‌ها بلند شد پتویی آورد رفت زیرش قلنبه شد پشتش را کرد به من. جوری خودش را پتوپیچ کرد که معلوم نبود سرش کدام طرف است. انگار این‌جوری بهتر شد. پتو باز بهتر از فاطمه یا سنگ بود. رفتم نزدیک‌تر. دستم را گذاشتم رو پتو. دیدم اصلا حرفم نمی‌آید. دستم را برداشتم و یک قرن به همان حال ماندم. بعد صدای خودم را شنیدم که به فارسی می‌گفتم مامان تو را سپرده دست من. خجالت کشیدم از صدای فارسی‌ام. چند لحظه بعد صدایی از پتو آمد. پتو به فارسی گفت چی گفته. به ترکی گفتم گفته مشمول ذمه‌اید اگر بگذارید فاطمه‌ی من یک ذره غصه بخورد. پتو تکان نخورد. به فارسی گفتم بلند شو دیگر. این‌جوری روحش را عذاب می‌دهی. پتو لرزید. ذره ذره. پتو داشت گریه می‌کرد. فکر کردم اگر این پتو نبود رویم نمی‌شد فاطمه را بغل کنم. پتو را بغل کردم و بوسیدم. بعد من و پتو زار زار گریه کردیم.» فریبا وفی متولد 1341 در تبریز است. او داستان‌نویسی را از سال‌های نوجوانی آغاز کرد و برخی از آنها را در مجله‌هایی نظیر آدینه، دنیای سخن، چیستا و مجله زنان منتشر کرد. اولین داستان او با عنوان «راحت شدی پدر» در سال 1367 در مجله آدینه به چاپ رسید. «در عمق صحنه» و «حتی وقتی می‌خندیم» اولین و دومین مجموعه‌های داستان کوتاه اوست که در سال‌های 1375 و 1378 منتشر شده است. در راه ویلا، همه‌ی افق و بی‌باد بی‌پارو عنوان دیگر مجموعه داستان‌های فریبا وفی است. رمان‌های او عبارت است از: پرنده‌ی من، ترلان، رویای تبت، رازی در کوچه‌ها، بعد از پایان و ماه کامل می‌شود. پرنده‌ی من در سال 1381 منتشر شد و بسیار مورد استقبال مخاطبان و منتقدان قرار گرفت. این اثر جایزه بهترین رمان سال 1381، جایزه سومین دوره جایزه هوشنگ گلشیری و جایزه دومین جایزه ادبی یلدا را از آن خود کرد. رمان رویای تبت (1384) نیز چندین جایزه دریافت کرده است. از دیگر آثار فریبا وفی می‌توان به بازنویسی دیوان اشعار پروین اعتصامی برای نوجوانان اشاره کرد. کتاب بعد از پایان را نشر «مرکز» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.