کتاب زیبا گرایی اثر رابرت وینسنت جانسون

اصطللاح زیباگرایی، به معنای خاص آن، نخستین بار در قرن نوزدهم پدیدار شد تا معنای تازه‌ای، نه فقط دلبستگی صرف به زیبایی بلکه اعتقاد به اهمیت زیبایی در قیاس با و حتی در تقابل با ارزش‌های دیگر، زیباگری بر عقاید خاصی درباره زندگی و هنر دلالت داشت. این عقاید به تدریج شکل و صورتی متمایز به خود گرفتند و در مقابل دیدگاه‌های سنتی‌تر و محافظه کارتر مرسوم صف آرایی کردند. این کتاب به دوره خاصی از تاریخ فرهنگ غرب می‌پردازد که توجه به زیبایی به مکتبی ادبی – هنری تبدیل شد و ابعاد فکری – فلسفی ویژه‌ای یافت.