کتاب دانش هرمنوتیک و مطالعه تاریخ اثر ویلهلم دیلتای

کتاب «دانش هرمنوتیک و مطالعه تاریخ» نوشته‌ی «ویلهلم دیلتای» و ترجمه‌ی «منوچهر صانعی دره‌بیدی» است. در توضیحات پشت جلد کتاب آمده است: «گردآورندگان گزیده آثار دیلتای این مجلد را دانش هرمنوتیک و مطالعه تاریخ نام نهاده‌اند و از این نامگذاری پیداست که این کتاب شامل دو مبحث است: هرمنوتیک و تاریخ. بخش اول به‌واقع تاریخ دانش هرمنوتیک است و دیلتای آرای مربوط به تفسیر متن را از قدیم‌ترین ایام تا نسل پیش از خود، یعنی تا زمان شلایرماخر، مرور کرده است. در بخش دوم که تقریبا یک سوم حجم کتاب است، دیلتای به شیوه تاریخ‌نگاری در عصر جدید از قرن هجدهم به بعد پرداخته و آرای مورخان بزرگ به ویژه مورخان آلمانی مثل شلوسر و موزر را بررسی کرده و نکات آموزنده‌ای گوشزد کرده است.» در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «شلگل در کتابی که درباره لسینگ نوشته است این اندیشه را پیش می‌برد. وی این علم را که دانشنامه می‌نامد و در کنار جدل جای می‌دهد، زیرمجموعه علم نقادی قرار می‌دهد. علم اخیر قرار است ارغنونی بشود برای ادبیات، تبیین، حفظ و حتی تولید. این علم با وجود ابهام زیادی که در آن وجود دارد، در کنار سایر عناصری که دارد، حاوی نظریه‌ای در باب تولید هم هست. علاوه بر این، خواهیم دید که بی‌همتایی ذاتی صورت علمی هرمنوتیک شلایرماخر، دقیقا در به هم آمیختن نظریه‌ای در مورد بازتولید (بازآفرینی) با نظریه‌ای در باب تولید است.» این کتاب را انتشارات «ققنوس» منتشر کرده است.