کتاب برزونامه اثر منصور یاقوتی

داستان‌های عامیانه گنجینه‌هایی از مضمون، تمثیل، ضرب‌المثل و آداب و رسوم مردم به شمار می‌روند. توجه به چنین گنجینه‌هایی، در اصل، پاسداشت فرهنگ و ادب شفاهی عامه مردم است. سراینده داستان برزونامه، یا شاهنامه کردی، مثل دیگر داستان‌های حماسی و پهلوانی مشخص نیست و هیچ رد و نشانی از خالق آن نداریم. این داستان سینه به سینه و معمولا در شب‌های دراز و برفی زمستان و در پای کرسی روایت می‌شده. این اثر را نویسنده صاحب‌سبک، منصور یاقوتی ترجمه کرده است. او در مقدمه کتاب عنوان کرده: «در ترجمه متن، به شیوه استاد اعظم، فردوسی توسی چیزی به داستان اضافه نشده و چیزی کاسته نگردیده. اما به راستی ترجمه شعر کاری است دشوار و خسته‌کننده و جانفرسا. نمی‌شد ترجمه تحت‌اللفظی کرد و نمی‌شد چیزی به روایت داستانی افزود.» «برزونامه» را انتشارات ققنوس در مجموعه ادبیات عامه منتشر و روانه بازار کتاب کرده است.