کتاب سلول 72 اثر اورهان کمال

کتاب «سلول 72» اثر «اورهان کمال» و ترجمه‌ی «ارسلان فصیحی» است. ناشر درباره اورهان کمال آورده است: «اورهان‌ کمال‌ از تواناترین‌ نویسندگان‌ معاصر ترکیه‌ به‌ شمار می‌رود و نام‌ او در کنار نام‌ نویسندگانی‌ چون‌ یاشار کمال‌ و کمال‌طاهر بر تارک‌ ادبیات‌ واقعگرای‌ ترکیه‌ می‌درخشد. وی‌ در بیش‌تر آثارش‌ به‌ زندگی‌ و محیط‌ اجتماعی‌ طبقات‌ فرودست‌ اجتماع‌ می‌پردازد و تصویری‌ گویا و بی‌پرده‌ از محله‌های‌ فقیرنشین‌، محیط‌های‌ کارگری‌، مزارع‌ جهنمی‌، وضعیت‌ زنان‌ و... ارائه‌ می‌دهد. سلول‌ ۷۲ یکی‌ از جذاب‌ترین‌ رمان‌های‌ اورهان‌ کمال‌ است‌.» در قسمتی از داستان می‌خوانیم: «بیرون، طوفان سرد فوریه ظلمات بی‌ماه و بی‌ستاره را می‌کوبید. گرمای زغالی که توی منقل می‌سوخت دیوارهای سلول ۷۲ را یواش یواش گرم می‌کرد. روی دیوارها پر از خون ساس‌هایی بود که زندانی‌ها له کرده بودند. منقل، که قابلمه بزرگ لوبیا روی آن می‌جوشید و بخار خوشبویی از آن برمی‌خاست، درست وسط سلول بود. آسمان جل‌ها دور منقل جمع شده بودند. بوی خوش لوبیا گذشته را، خانه پدری را به یادشان می‌آورد. آتش منقل چهره‌های سیاه سوخته‌شان را به رنگ صورتی درآورده بود. منتظر بودند. منتظر لحظه‌ای بودند که لوبیای ناپز بپزد و بخورند. تکه‌های گوشت که توی آب چرب و چیلی قابلمه بزرگ حرکت می‌کرد، انگار توی کله هایشان این‌ور و آن‌ور می‌رفت.» این کتاب را انتشارات «ققنوس» منتشر کرده است.