کتاب فلسفه شوخی اثر جان ماریال

اگرچه نزد بیشتر مردمان شوخی ارزشمند است، فیلسوفان کمتر درباره آن سخن گفته‌اند و آنچه بیان کرده‌اند عمدتا انتقادی است. سه نظریه سنتی خنده و شوخی در این جا مورد بررسی قرار گرفته است. فهم شوخی به منزله بازی به مخالفت با اعتراضات سنتی به آن کمک می‌کند و برخی فواید آن را آشکار می‌سازد، از جمله فوایدی که میان شوخی و خود فلسفه مشترک است. بسیاری از علاقه‌مندان به فلسفه در ایران که با فضای مجازی بیگانه نیستند، نام دانشنامه فلسفة استنفورد را شنیده‌اند و چه بسا از این مجموعة کم نظیر بهره هم برده‌ باشند. این دانشنامه حاصل طرحی است که اجرای آن در سال 1995 در دانشگاه استنفورد آغاز شد و همچنان ادامه دارد. این مجموعه از مدخل‌های مناسبی برای ورود به گستره‌های متنوع فلسفی برخوردار است و کسی که می‌خواهد برای اولین بار با مساله یا مبحثی در فلسفه آشنا شود، یکی از گزینه‌های راهگشایی که پیش ‌رو دارد این است که ابتدا به سراغ مدخل یا مدخل‌های مربوط به آن در این دانشنامه برود. نگارش، تدوین و انتشار مدخل‌های دانشنامة فلسفة استنفورد به سرپرستی «دکتر ادوارد. ن. زالتا» افزون بر این‌ که پیوندی فراگیر میان فضای دانشگاهی و عرصه عمومی برقرار کرده، ویژگی‌های درخور توجه دیگری هم دارد و آن اینکه این دانشنامه به ویژه به کار دانشجویان و محققانی می‌آید که می‌خواهند در زمینه‌ای خاص پژوهش کنند. ترجمه و انتشار تدریجی این دانشنامه به زبان فارسی و فراهم کردن امکان مواجهه شمار هرچه بیشتری از خوانندگان علاقه‌مند با آن از جمله اهدافی بوده که چه بسا مورد نظر بانیان این طرح بوده بنابراین «انتشارات ققنوس» با همکاری گروهی از مترجمان به سرپرستی «مسعود علیا» و با کسب اجازه از گردانندگان دانشنامه فلسفه استنفورد (SEP) اقدام به ترجمه و انتشار این دانشنامه می‌نماید و امیدوار است چاپ این مجموعه استمرار پیدا کند.