کتاب مشت مالچی عارف اثر ویدیاهار سوراچ پراساد نی پل

کتاب «مشت‌مالچی عارف» نوشته‌ی «ویدیاهار سوراچ پراساد نایپل» و ترجمه‌ی «مهدی غبرایی» است. کتابی که پیش رو دارید رمانی است که در 2001 موفق به دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات شد. اگرچه نایپل یک هندی اصیل است؛ اما سال‌های زیادی از عمر خود را در جزیره‌ای به نام ترینیداد و توباگو گذرانده است و سپس به انگلستان مهاجرت کرد. فضای اکثر داستان‌های او از فضای جزیره ترینیداد و توباگو الهام گرفته‌ شده است و قلم طنز کنایه‌آمیزش همچون سبک نویسندگان انگلیسی با شک و بدبینی همراه است. اصالت هندی‌بودن وی در داستان‌هایی که نوشته است به‌خوبی حس می‌شود و خرافات و عقاید هندی در تمام نوشته‌هایش به‌ کار رفته است. داستان این اثر درباره‌ی شخصی به نام گانش است که با اندک سوادی که دارد در جست‌وجوی شغل مناسبی می‌گردد و درنهایت چون موفق به این کار نمی‌شود به شغل مشت‌مالی روی می‌آورد؛ اما چون در این کار هم موفقیتی حاصل نمی‌شود شروع به خواندن و گردآوری کتاب می‌کند و بعدها نام عارف را برای خودش انتخاب می‌کند و در پی درمان پسری که بیمار است، شهرتی برای خود به هم می‌زند و نماینده‌ی مجلس و وزیر می‌شود. در بخشی از متن این کتاب می‌خوانید: «هزارونهصدوچهل‌وشش نقطه‌ی عطفی در زندگی گانش بود و برای آنکه بر این نکته تاکید کند، حسب‌حال خود را به نام سال‌های گناه منتشر کرد. کتاب را بارها به لحاظ روانی تکان‌دهنده و ازلحاظ ماورای طبیعی هیجان‌انگیز خواندند و در آمریکای مرکزی و منطقه کارائیب موفقیت و اعتبار فراوانی به دست آورد. اما گانش اعتراف کرد که انتشار زندگی‌نامه‌اش اشتباه بود. بنابراین در همان سال انتشار آن را جمع‌آوری کرد و شرکت انتشارات گانش هم برچیده شد. دنیای بزرگ‌تر، از سخت‌کوشی‌های اولیه گانش خبردار نشد و ترینیداد از این موضوع رنجید. من خودم عقیده دارم که تاریخچه‌ی زندگی گانش به‌نوعی تاریخ زمانه‌ی ماست و شاید کسانی باشند که از این روایت هرچند ناقص زندگی مردی به نام گانش رامسو ماییر، مشت مالچی، عارف و از 1953 دارنده‌ی نشان لیاقت امپراتوری بریتانیا استقبال کنند... .» این کتاب را انتشارات «ققنوس» منتشر کرده است.