کتاب آری و نه به رمان نو اثر جمعی از نویسندگان

کتاب «آری و نه به رمان نو» نوشته‌ی جمعی از نویسندگان است که «منوچهر بدیعی» آن را به فارسی ترجمه کرده است. در سال 1337 که آندره مالرو به تهران آمده بود در گفت و گوئی با پرویز ناتل خانلری گفت: «زمان ما دیگر دوره‌ی رمان نویسی نیست.» مالرو واژه‌ی «رمان» را به معنای رمان واقع‌گرای قرن نوزدهم از نوع رمان‌های بالزاک به کار می‌برد. سال‌ها پیش از آن با انتشار آثار جویس و کافکا و فاکنر دوره‌ای آغاز شده بود که اندک اندک آن را «دوران ضد رمان» نامیدند. «رمان نو» جنبشی بود برای پیراستن رمان از عیب‌های رمان‌های سنتی قرن نوزدهم و بیستم و نجات نوع ادبی رمان از نابودی. «آری و نه به رمان نو» مجموعه‌ی مقاله‌هائی از هواداران و مخالفان «رمان نو» است که با بررسی گذشتۀ رمان و پیش بینی آینده‌ آن پایه‌ای برای داوری درباره‌ی نظر مالرو و آینده‌ی رمان و ضد رمان فراهم می‌آورد. کتاب حاضر را انتشارات «نیلوفر» منتشر کرده است.